reisgids
Tamar is een bijdrage aan het maatschappelijke debat over de zichtbaarheid van religie op het publieke erf en de reactie van de overheid daarop.
In Nederland wordt de discussie over de plek van de islam in samenleving op het scherpst van de snede gevoerd. De hoofddoek, de boerka, het slachten van lammetjes tijdens het Offerfeest, de bouw van nieuwe moskeeen. Niet iedereen is even gelukkig met deze islamitische geloofsuitingen.
Maar wat gebeurt er ondertussen bij de buren? Voor de Nederlandse discussie is het nuttig om de horizon wat te verbreden en na te gaan op andere plekken over deze onderwerpen gedacht wordt.
In Tamar komen twee landen aan de orde die een andere traditie hebben op het gebied van omgang met religie dan die in de Nederlandse polder. Turkije wordt als eerste onder de loep genomen. Daar strijden moslims met steun van de overheid voor meer mogelijkheden om hun religie publiek vorm te geven. Daarna volgt Frankrijk, waar de overheid deze mogelijkheden juist beperkt. Wat valt er te leren van de discussies in deze twee landen?
Het essay sluit af met een de discussie over de plek van de islam in Europa. Past Turkije als een land waar veel moslims wonen bij de Europese Unie?