maandag, augustus 16, 200416 augustus 2002 schreef ik mijn eerste stukje op deze site. Niet de meest inhoudelijke bijdrage die ik geproduceerd heb. Vorig jaar werd de Basilicum 1 jaar oud. Een mijlpaal. Vandaag de tweede verjaardag. Wel een bijzonder moment.
Ik vind het zo af en toe leuk om door het archief te bladeren en te zien hoe zich in twee jaar tijd een evolutie heeft voltrokken. Zowel in vormgeving (hier de oude index-pagina, met dode links) als in schrijfstijl. Er zijn nogal wat thema's langs gekomen, van het overlijden van mijn opa tot de belevenissen in mijn studentenhuis. In de loop van die twee jaar wisselden de trouwe lezers elkaar af. Ook werd er nogal wat commentaar geleverd. Wat het over de menselijke geest zegt dat de stukken over sex de meeste reacties uitlokten weet ik niet. Politiek scoorde in ieder geval niet, religie (de oorsprong van deze site) een beetje. F., L., Bram en Jelmer hadden het vaakst de behoefte om terug te praten. L. mailde mij zelfs op een gegeven moment met de vraag of het wel goed met me ging, toen ik een aantal weken niet gepost had. Ook anderen konden aan mijn posts afleiden hoe ik mij voelde. Dat is wel het bijzondere aan deze communicatievorm.
Ik heb zelf ongeloofelijk de behoefte om tegen mensen aan te praten en te wijzen op allerlei leuke dingen die ik tegenkom. Iedere dag iets moeten schrijven, zorgt voor een attentere levenshouding. Ik ging meer letten op de kleine verhalen. Ook dat was een van de positieve gevolgen van mijn leven met Basilicum.nl. Het kostte alleen zo af en toe best wat tijd om weer een stukje naar eigen tevredenheid af te leveren.
Mijn basilicale tijd viel niet helemaal toevallig samen met de tijd waarin ik 24 studiepunten per jaar haalde. Viel samen? Ja, want ik ga ermee stoppen. Komend jaar wil ik vooral hard studeren, zodat ik ergens eind volgend jaar mijn bul kan ophalen. Niet dat ik komend jaar een kluizenaarsbestaan ga leiden, maar reduceer alle nevenactiviteiten tot een minimum.
En die vertel behoefte van mij dan? Die kan ik kwijt bij een hele leuke vrouw en waarschijnlijk op genoeg andere momenten in een willekeurige kroeg.
Misschien dat ik me nog heel af en toe niet kan bewdingen en iets roep op deze site. In ieder geval zul je hier vanaf volgend jaar mijn scriptie vorderingen kunnen volgen en vanaf het nieuwe academische jaar publiceer ik iedere week de hoeveelheid studieuren die ik heb gemaakt. Leek me wel een aardige stok achter mijn eigen deur.
Dat dus. En meer niet. Ben wel een beetje droevig, want ik vond het erg leuk en ook erg geweldig dat jullie allemaal zo af en toe de moeite hebben genomen om mijn schrijfsels te lezen. Dank je wel. En uiteraard ben je welkom op mijn afstudeerfeest, ergens volgend jaar.
Tot slot een klein theologisch (inderdaad, ik ben een theoloog) citaat over dagboeken, want dat is wat een weblog uiteindelijk is:
"Die dem Tagebuch anvertrauten Gedanken dienen der eigenen Selbstvergewisserung, sie erwachsen aus der bedrängend-beunruhigenden Frage »Wer bin ich?«. Das tagebuchschreibende Ich blickt auf sich, auf sein gelebtes Ich, versucht, in den Facetten seiner Spiegelung »sich selbst« zu finden. Die dabei aufbrechenden Widersprüche erlebt er als Schmerz. Dieser Schmerz über das ungelöste Rätsel seiner selbst liegt als Grundtenor dem Tagebuch überhaupt zu grunde, auch da wo vorderhand »Erfreuliches« zu Sprache kommt."
Henning Luther, Religion und Alltag, Stuttgart 1992, 117.
